BOZAT KÖYÜ İLKOKULU

            İlk göz ağrısı çok önemlidir.İlk aşk, ilk sevda, ilk öğretmenimiz, ilk çocuk, ilk araba, ilk ev vb.Bu örnekleri çoğaltabiliriz.Biz öğretmenler içinde ilk görev yeri unutulmaz.Benim ilk görev yerim Kars ili, Sarıkamış ilçesine bağlı Bozat Köyü İlköğretim Okuludur.Eğitim Fakültesinden çil yavrusu gibi memleketin dört bir yanına dağıtılan öğretmenlerden biri olarak bahtıma Bozat Köyü çıktı.

            Herkesin malumudur.Türkiye seksen bir il merkezi, sekiz yüz ilçe merkezi ve kırk bin köyden oluşan büyük bir coğrafyadır.Bozat köyü, bu kırk bin köyden birisidir.Bu köyle kader bağlarımın kesişmesi, doksanlı yılların sonuna rastlar.Öğretmenlik mesleği, özellikle Sınıf Öğretmenliği maceraperest bir gezi ruhuna sahip kişiler için biçilmiş kaftandır, diyebiliriz.

            Bozat bir orman köyüdür. Sarıkamış’tan Kars’a giderken önünüze çıkan Şehitlik Abidesinden yaklaşık olarak beş kilometre sonra, karayolunun iki kilometre sağ tarafında yer alır.Elli-altmış hane evde yaklaşık olarak üç yüz kişi yaşamaktadır.Hayvancılık ve tarımla geçimini sağlayan bir köydür.Genç nüfusun büyük bir kısmı nitelikli işlerde İstanbul ve Bursa’da çalışarak eve para göndermektedirler.

           Bozat Köyü, ikibinbeşyüz metre yükseklikte, Orta Asya steplerine benzer geniş düzlüklere ve meralara sahiptir.Bu çayırlarda binlerce kaz, at ve eşek sürüleri doyasıya otlarlar.Kışın, rüyanızda bile göremeyeceğiniz çoklukta ve afet derecesinde karla kaplanır.Kışın köyde akşam gezmesi olmaz.Hava karardığı an herkes evine kapanır, çünkü dışarı adımını atan tipide kaybolur.

            Doksan sekiz yılının soğuk bir kış günü bu köyde göreve başladığımda çok ilginç bir sosyolojik olayla karşılaştım.Tamamen Posoflulardan oluşan köy halkı muhtarlık seçimleri biter bitmez, tası tarağı toplayarak Bursa, İnegöl’e göçederler.Posofluların göç etmesiyle yerlerine  Kürt asıllı aileler köye yerleşir.Göreve başladığımda Muhtar Posoflu, köy halkı ise Kürt asıllıydı.

 Kars'ın Sarıkamış ilçesine bağlı bu köyün halkı Osetya'dan gelerek bu köye yerleşen bir Oset köyüdür. Şu an çeşitli sebeplerden dolayı burda hiç Oset kalmamıştır. Bunların köyden ayrılmasıyla birlikte köyün yeni sakinleri 1950'li yıllardan sonra gelmeye başlayan Ardahan'ın Posof ilçesi sakinleri olmuştur. Şu an köyde hiç Oset yaşamıyor olup, tamamı Ahıska asıllı olan Kıpçak Türkü Posoflular'dan oluşmaktadır.

1993 yili itibariyle Posof’tan gelip Bozat’a yerleşmiş olan Kıpçak Türklerinin tamamına yakını değişik sebeplerden dolayı başta Bursa olmak üzere büyük şehirlere göç etmişlerdir. 1993 yılından itibaren Bozat köyüne Sarıkamış’ın değişik köylerinden, Iğdır’dan ve bilinmeyen başka bölgelerden Kürt asıllı aileler gelip yerleşmeye başlamışlardır.

 2009 yılı itibari ile Bozat'ta yaşayan Osetya kökenli kimse kalmadığı gibi, Ardahan- Posof’tan gelip Bozat’a yerleşmiş ailelerden de bir elin parmağını geçmeyecek sayıda aile kalmıştır..

Fakat ne olursa olsun, Bozat’ın havasını solumuş, suyundan içmiş hiç kimse burayı unutamamaktadır.İki yıl kaldığım bu köyü ve halkını unutamıyorum.Öğrencilerle ormanda piknik yapmayı, köyün gençleriyle derede çıplak elle balık tutmayı, okul bahçesinde köylülerle çay keyfi yapmayı, okulun arkasındaki köy merasındaki maçlarımızı, Fenerbahçe-Galatasaray derbisini cine-5 dekoderini sınıfa kurarak izlediğimiz maç keyfini, Ramazandaki teravihleri, iftar davetlerini, köy tepesindeki yağmur duasını, kaz etlerini, lavaşlarını, tereyağlarını, peynirlerini unutmak ne mümkün...On beş yıl sonra ailemle beraber yaptığımız Türkiye turunda bin beş yüz kilometre yol kat ederek Bozat'ı ziyaret ettim.Ağustos ayının sonuydu ve  köyde kimseyi göremedim.Bütün köylü tarlaya hasada gittiğinden bir Allah’ın kuluyla görüşemeden okulu ziyaret edip, okul bahçesindeki çeşmeden kana kana su içerek köyden ayrılmak zorunda kaldım...